wtorek, 13 października 2020

ZAPOMNIANYM BOHATEROM.

 


 12 października święto Ludowego Wojska Polskiego, tak uroczyście obchodzone w minionym okresie naszej historii. Teraz zapomniane, lub celowo pomijane we wspomnieniach. Tak, jakby krew tych chłopców spod Lenino sprzed 77 lat, była inna, mniej cenna, od krwi przelanej przez żołnierza polskiego pod Monte Cassino, Calais, pod Tobrukiem, Arnhem, czy w Bitwie o Anglię. Bitwa pod Lenino była pierwszą walką stoczoną przez żołnierza polskiego po klęsce 1939 roku i może najkrwawszą. Żołnierz, nie szczędząc ran, krwi i życia, otworzył wtedy sobie drogę do umiłowanej ojczyzny, do której wywiezieni Polacy tęsknili w łagrach, zamknięci w celach na Łubiance, rąbiący drzewa w tajdze na dalekiej Syberii i głodujący na stepach Kazachstanu. Bitwa pod Lenino była pierwszą, w której mogli dać upust swojej nienawiści do wroga, i woli walki aż do zwycięstwa, do Berlina, gniazda hitlerowskiej bestii! 
 Szli ramię w ramię z żołnierzami Armii Czerwonej, niepomni doznanych krzywd, chcąc pomścić klęskę Września 1939, terror i zbrodnie okupacji hitlerowskiej w Polsce, śmierć milionów braci i sióstr. Dziś nazywani są przez rządzący reżim "janczarami Berlinga", "zdrajcami, "pachołkami komuny" i innymi równie ohydnymi i kłamliwymi inwektywami. Żołnierze I Armii Wojska Polskiego, bohaterowie spod Lenino, przyczółków warszawskich, Odry, Wału Pomorskiego, Kołobrzegu, zdobywcy Berlina - dziś już starcy, stojący na skraju życia, za swoje zasługi doczekali się krzywdzącego potępienia, wykreślenia z pisanej obecnie na kolanie nowej historii Polski i skazani na zapomnienie.
Jakież to okrutne i niesprawiedliwe! Nie wolno nam pozwolić, żeby tak wielka ofiara naszych ojców, czy dziadków poszła w zapomnienie. Pamiętajmy, że oni swoje młode życie poświęcili w bitwie pod Lenino, żeby wyzwolić Polskę spod hitlerowskiego jarzma. 
    
Pamiętajmy, że pod Lenino walczyły także polskie dziewczęta, nie mniej waleczne od tych z Powstania Warszawskiego. Żołnierzom polskim, bohaterom spod Lenino, należy się pamięć, szacunek i cześć narodu.
Pamięci mego Ojca - oficera II Rzeczypospolitej i LWP!
                               C H W A Ł A     B O H A T E R O M!

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz